Senin, 25 November 2013

Yang Kembali Sendiri

Aku bingung, aku lelah, aku tak mengerti
Apa yang telah hidup ujikan padaku?
Apa?

Aku tak paham, tak tahu, sungguh
Aku tak bisa menerima ini
Aku butuh waktu
Butuh kejelasan

Gelisah kunantikan
Harapan yang tak kunjung datang
Ingin yang tak kunjung tercapai
Tangis hati mengiris
Jadi saksi perjuangan ini
Perjuangan mendapatkan hatimu

Sampai kini ku tak mampu
Mampu tuk memilah rasa
Antara cinta dan ingin memiliki

Cinta dalam sepi
Untuk apa sakit dipendam
Kenapa tidak kau buang bersama pahitnya?

Cinta yang tak usai tergapai
Kini pergi tinggalkan duka
Tanpa bersalam permisi
Tanpa berakhir selamat tinggal

Cinta pergi berhambur saja
Sudah terhambur apa daya?
Untuk kembali tak ada harap
Punah cahaya harapan
Mundur, ku tak memaksa

Jangan mudah ucapkan kata
Hati tak mudah berpaling
Satu rasa beradu rindu
Tak mudah pupus dalam sendu

Wahai pujangga cinta
Kau bawa kemana cinta ini
Jangan dibawa lari
Jangan sampai

Karena cinta takkan mendua
Kutau rindu yang bertepuk sebelah hati
Yang melukai hati di sisi lain

Mentari pun enggan bicara
Angin pun tak sudi menghembuskan
Burung-burung tak akan melantunkan

Suara cinta dalam kepingan hati.
Relung hati yang sempat kau isi
Kini kau tinggal sendiri sepi, lagi